ماده 139: در نقاطي كه اشخاص بكار اشتغال دارند يا از آنها عبور مينمايد بايد در ساعات كار روشنايي كافي طبيعي يا مصنوعي تامين شده باشد اين روشنايي بايد درهر حال متناسب با نوع كار بوده و حتي المكان از روشنايي و نور طبيعي استفاده گردد.
بخش 1- نور طبيعي
ماده 140:پنجرههاي سقفي و پنجرههاي معمولي بايد به قسمي و به فواصلي نصب شود كه نوربطوريكنواخت به محل كار بتابد.
ماده141: در موارد ضروري براي جلوگيري از شدت تابش نور و پنجرههاي سقفي و پنجرههاي معمولي را بايد باوسايل مناسبي مانندكركره و پرده متحرك ونظائر آنمجهزنمود.
ماده 142: پنجرههاي سقفي و معمولي بايد مرتباً تميز گردند.
بخش 2- نور مصنوعي
ماده 143: در محلهايي كه نور طبيعي وجود ندارد و يا در نقاطي كه نور طبيعي به قدر كافي ايجاد روشنايي نميكند بايد از نور مصنوعي استفاده شود.
ماده 144: روشنايي بايد بطور كلي يكنواخت بوده و از جهات مختلف بتابد تا از ايجاد سايههاي تند جلوگيري شده و ضمناً باعث خيره شدن چشم نگردد.
ماده 145: در محلهايي كه بطور موضعي احتياج به نور شديدي باشد علاوه بر نور كلي كارگاه نور اضافي در محل مورد نياز طبق مفاد اين آييننامه تامين شود.
ماده 146: براي جلوگيري از خيره كردن چشم نور اضافي مذكور در ماده قبل بايد به نحوي پوشيده شود كه فقط محل مورد نظر را روشن نمايد.
بخش 3- شدت نور
ماده 147: حداقل شدت نور در معابر خارجي اطراف كارگاه و همچنين در داخل محوطه 20 لوكس است (لوكس واحد شدت نور و مساويست با شدت روشنايي يك شمع در فاصله يك متر).
ماده 148: در موارد زير حداقل شدت نور بايستي 50 لوكس باشد.
الف - در محلهايي كه تشخيص جزييات در آن ضرورت ندارد از قبيل جابجا كردن ذغال سنگ و سنگ آهك و اشياء مشابه آن.
ب - راهروها - پلكانها - انبارهاي كالا - انبارهاي مخصوص اشياء زمخت و حجيم.
ماده 149: در موارد زير حداقل شدت نور بايستي 100 لوكس باشد.
الف - هنگامي كه تشخيص جزييات تا حدي ضروري باشد مانند محل توليد محصولات نيمه تمام آهني و فولادي - آسيا كردن غلات - آماده ساختن الياف پنبه و ساير عمليات مقدماتي امور صنعتي.
ب - در اطاقهاي ماشين و ديگ بخار - داخل اطاقك آسانسور براي حمل افراد و بار در قسمتهاي بسته بندي - در انبارهاي اشياء كم حجم و ظريف، در سالنهاي توالت و شستشو، در رختكنها و غيره.
ماده 150: در مواردي كه تشخيص جزييات بطور متوسط ضرورت داشته باشد مانند سوار كردن اجزاي معمولي ماشين و كارهاي مربوط به بازرسي و معاينه فرآوردههاي عمليات مربوط به فرآوردههاي نساجي و چرمي با الوان روشن - تهيه كنسرو و بستهبندي گوشت - تراش چوب و الوار و امثال آن بايستي حداقل 200 لوكس باشد.
ماده 151: چنانچه تشخيص دقيق جزييات ضرورت داشته باشد مانند كارهاي ماشيني بازرسي و معاينه معمولي پرداخت كردن چرم، بافندگي پنبه و پارچههاي روشن پشمي امور اداري (در پشت ميز) خواندن و نوشتن متناوب بايگاني و ارسال مراسلات و غيره حداقل شدت نور بايد 300 لوكس باشد.
ماده 152: در صورتي كه تشخيص بسيار دقيق جزييات الزام آور باشد از قبيل سوار كردن و اتصال اجزاي ظريف ماشين، امور دقيق ماشيني، بازرسي كابلها، تراش و صيقل شيشه و بلور، كارهاي چوبي ظريف، بافندگي پارچههاي تيره رنگ پشمي امور محاسباتي، دفتر داري و تحريرات تندنويسي، ماشين نويسي و نقشه كشي و ساير امور ممتد اداري بايستي حداقل شدت نور 500 لوكس باشد.
ماده 153: در مواردي كه تشخيص جزييات بطور دقيقتر از آنچه در فوق گذشت ضرورت داشته باشد مانند سوار كردن و بازرسي دقيق ادوات و اسبابهاي بسيار ظريف جواهر سازي، ساعت سازي، درجه بندي محصولات توتون، مقابله كردن اوراق چاپي در چاپخانه، چرخ كردن پارچههاي تيره رنگ و نظائر آن حداقل شدت نور بايستي 1000 لوكس باشد.
تبصره - حداقل شدتهاي نوري كه در موارد فوق تعيين شده در مواقعي است كه چراغها ودستگاههاي نور دهنده تحت شرايط عادي كار كند (نه در مواقعي كه دستگاههاي مزبور تازه نصب شده است از اين رو لازمست كه شدت نور در آغاز كار در صورت مساعد بودن شرايط 25 درصد و شرايط نامناسب (مواردي كه نوع كار چراغها را كثيف ميكند) 50 درصد بيشتر در نظر گرفته شود.
بخش 4- نور امدادي
ماده 154: در ساختمانهايي كه 250 نفر يا بيشتر بكار اشتغال داشته و فعاليت آنها تمام يا قسمتي از اوقات بعد از غروب تا قبل از طلوع آفتاب را فرا گيرد. كليه معابر مهم، پلكانها، نقاط خروجي ساختمان، معابري كه به آنها منتهي ميشود بايد از سيستمهاي روشنايي امدادي كه هميشه در مدت شب آماده بكار بوده و در صورت قطع روشنايي اصلي ميتوان از آن استفاده نمود مجهز باشند.
سيستم روشنايي امدادي بايد حداقل ظرفيت توليد يك ساعت نيرو با شدت پنج لوكس را داشته و داراي منبع توليد نيرو و سيم كشي مستقل از شبكه عمومي باشد.
نظرات شما عزیزان:
|