ماده 174: تعداد و وضع درهاي خروجي بايد طوري
باشد كه كليه افراد بتوانند در موقع خطر محل كار را بلافاصله و با اطمينان
كامل ترك كنند. حداقل عرض درهاي خروجي 20/1 متر است.
ماده 175: فاصله بين محل كار تا در خروجي
انتهايي يا تا راه پله مقاوم در برابر آتش سوزي مصون از دود يا تا درهايي
كه به راهروهاي امن ارتباط دارد نبايد از اندازه‌هاي زير تجاوز كند.
الف - در مورد بناهاي خطرناك 150
متر.
ب - در مورد بناهاي كم خطر يا عادي
300 متر.
ماده 176: فواصل بالا را در كارگاهي كه با آب
پاش خودكار مجهز باشند و يا خطرات ناشي از آتش گرفتن احتمالي اشياء باشد مي‌توان
زيادتر و يا كمتر نمود.
ماده 177: براي جلوگيري از ازدحام در كارگاه‌هايي
كه تعداد افراد آن از 50 نفر بيشتر باشد بايد نسبت به تعداد اضافي افراد درب
خروجي انتهايي عريض‌تر يا درب خروجي اضافي تعبيه گردد. با توجه به اينكه
خروج افراد به صورت پشت سرهم (ستون) هميشه رجحان دارد بنابراين اضافه
عرض گذرگاه بايستي مضربي از 60 سانتيمتر باشد. عرض هر كدام از گذرگاه‌ها
بايدطوري درنظر گرفته‌شود كه عبور افراد بدون اشكال ممكن باشد.
تبصره - اضافه عرض هر درب خروجي انتهايي با ضريب 60
سانتيمتر بايد محاسبه شود.
گذرگاه‌هاي افقي
ماده178: درگذرگاه‌هاي افقي نبايدهيچگونه پله
يا اختلاف سطح ناگهاني وجود داشتهباشد.
ماده 179: در صورت وجود اختلاف ارتفاع اين دو
گذرگاه بايستي براي اتصال آنها حتماً از سطح شيب دار (رامپ) استفاده شود و
در محل شروع رامپ مخصوصاً نقطه مرتفع آن علامت مخصوص نصب شود.
بخش 3- درها
درهاي مقاوم در برابر آتش سوزي
ماده 180: در پاگرد راه پله‌ها و ديواره‌هاي
داخلي گذرگاه‌هايي كه براي خروج در مواقع آتش‌سوزي اختصاص دارد بايد درهاي
مقاوم در برابر آتش سوزي كه به فنرهاي كمپرسي مجهز است نصب شود.
ماده 181: درهاي خروجي انتهايي مقاوم در برابر
آتش سوزي بايد داراي لولاي دو طرفه باشد چنانچه استفاده از لولاي دو طرفه
عملاً مناسب نباشد ممكن است اجازه داده شود كه از درهاي كشويي افقي
استفاده گردد.
ماده 182: در مورد درهاي مقاوم در برابر آتش
سوزي استفاده از درهاي كشويي قائم و درهاي كركره‌اي و درهاي گردان مجاز
نيست.
ترتيب قرار گرفتن درها
ماده 183: جهت باز شدن كليه درهايي كه به
راهروها و سرسراها ارتباط دارند بايد به سمت خروج از ساختمان بوده و واجد
علامت باشد.
ماده 184: درهايي كه از اطاق به راهرو و سرسرا
باز مي‌شود بايد طوري در نظر گرفته باشد كه براي حركت جمعيت مانعي ايجاد
ننمايد.
ماده 185: پشت درهايي كه به راه پله‌ها باز
مي‌شود نبايد بلافاصله پله وجود داشته باشد. قرار گرفتن پاگردي كه عرض آن لااقل به اندازه عرض در باشد
در پشت اينگونه درها الزامي است.
ماده 186: عرض درهاي خروجي انتهايي راه پله‌ها
نبايد از عرض پله‌ها كمتر باشد.
ماده 187: فاصله درهاي خروجي طبقه هم سطح
زمين نبايد بيشتر از 45 متر و عرض آنها نبايد از 20/1 متر كمتر باشد.
ماده 188: هر يك از درهاي خروجي بايد مشخص و
قابل ديد باشد.
ماده 189: درهايي كه براي ارتباط به داخل يا
خارج بناي كارخانجات يا طبقات آنها در نظر گرفته شده در ساعات كار به هيچ
وجه نبايد با قفل يا كشو و غيره بسته شود.
بخش 4- آسانسورها و بالابرها
ماده 190: با اينكه آسانسورها بطور كلي نبايد به
عنوان خروجي به حساب آيد معذالك قفسه كليه آسانسورهاي مخصوص حمل افراد
بايد سراسر با مصالح مقاوم در برابر آتش‌سوزي ساخته شود.
ماده 191: قفسه آسانسورها نبايد با قفسه پله‌ها
توام باشد مگر آنكه ديواره‌هاي آن با مصالح مقاوم در برابر آتش سوزي ساخته
شده باشد.
بخش 5- علايم خروجي
ماده 192: درهاي خروجي و گذرگاه‌ها بايد بطور
ساده و با علايم واضح كه راه خروج را نشان دهنده مشخص شود، در كارگاه‌هايي
كه تعداد كارگران آن 250 نفر بيشتر است و ساعت كار در طول شب ادامه داشته
باشد علايم فوق بايد الكتريكي و به جريان برق فوق‌‌العاده (همانطور كه در
ماده 154 تشريح گرديد) مرتبط باشد تا در صورت قطع جريان عمومي برق استفاده
از آنها امكان‌پذير باشد.
اين آيين‌نامه مشتمل بر چهار فصل و
192 ماده و 8 تبصره به استناد ماده 47 قانون كار تدوين و در چهل و هفتمين
جلسه شورايعالي حفاظت فني مورخ 24/8/1340 به تصويب نهايي رسيده و قابل
اجراست.
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
